Kadın okuluna katılan üyelerimizin ortak talebi:

Bu eğitim şubelerde de yapılsın

8 Martta yaptığımız iki günlük kadın eğitimi sonucunda, eğitime katılan arkadaşlarımızdan eğitim hakkındaki düşüncelerini yazmalarını istedik. Yazdılar ve dolaştırdığımız torbalara attılar. İşte onların eğitim, bizler ve sendika hakkındaki düşünceleri ve istekleri...

Necla Akgökçe

8 Mart'ta Petrol-İş Kadın Servisi olarak verdiğimiz eğitimin niteliği de içeriği de sendikalarda şimdiye kadar verilen kadın eğitimlerinden farklıydı. Eğitimi, kadın ve eşitlik çalışmaları çerçevesinde kadınları güçlendirici bir eğitim olarak tanımladık. Bu eğitimler Türkiye sendikalarında son dönemlerde “toplumsal cinsiyet eğitimleri” başlığı altında verilen çoğu zaman erkeklerin de katıldığı, çeşitli alanlardaki eşitsizliklerden hareketle kadın ve erkek rol dağılımı modellerinin sorgulandığı eğitimlerden farklıydı. Eğitim sendikamıza üye olan kadınları kendi hakkında düşünmeye, kendi öz gücünü kavramaya, sendika ve toplum içinde güçlendirmeye yönelikti. Eğitim sonunda bir kadın arkadaşımızın “Zaten özgüveni olan bir kadındım, bu eğitimle özgüven patlaması yaşadım” demesi hedefimizi belli ölçülerde tutturduğumuzun somut göstergesiydi adeta.

Birkaç kişinin izlenimleri elbette önemlidir, daha iyi işler yapmak, eksikliklerimizi gidermek için daha fazla eleştiriye, daha fazla değerlendirmeye ihtiyacımız var. Derslerimizden birini de arkadaşlarımızın öz ifadelerine ayırdık. Katılımcılara eğitimi nasıl bulduklarını, sendikamızdan ne tür talepleri olduğunu bir kağıda yazıp, dolaştırdığımız torbalara atmalarını istedik. İsim ya da şube bildirip bildirmemeyi onlara bıraktık. Birkaç kişi isimlerini de, şubelerini de, işyerlerini de yazmıştı, birkaç kişi işyerini belirtmiş, bazıları da hiçbir şey yazmamıştı.

Mektuplarda yazılanlardan hareketle eğitimin ve kadınların sendikadan taleplerinin bir özetini çıkaralım istedik. Şu anda elimizde 49 mektup bulunuyor, eğitime katılanların sayısının 52 olduğunu düşündüğümüzde çok küçük bir fire verdiğimizi söyleyebiliriz.

Bir mektup dışında herkes eğitim hakkındaki görüşlerini bildirirken, sendikadan taleplerini de eğitime bağlayarak cevaplandırmıştı. Tek bir arkadaşımız, eğitimi değerlendirmediği gibi sendikadan taleplerini yazmamıştı, iki satırla fabrikasının çok iyi olduğunu belirtmişti.

 

Eksikliklerimiz fazlalıklarımız

Eğitime yönelik eleştirileri olan beş arkadaşımızdan birinin eleştirisi organizasyona yönelikti. Otele geldiklerinde kendilerini sendikadan karşılayan birinin olmadığını, yabancılık çektiklerini söylüyordu arkadaşımız, onun dışında içeriği uygun bulmuştu.

Diğer arkadaşlarımız eğitimin içeriğine yönelik eleştiri yapmışlardı mektuplarında. Bunlardan biri ilk gün eğitime az ara verildiğine dairdi, diğeri de aynı konuya vurgu yapıyor ve eğitim aralarına müzik ya da şiir dinletisi konulmasını öneriyordu. Batman Şubesi'nden iki arkadaşımız da Kobani ve Rojava gibi kadın hareketi deneyimlerinin de güçlendirici mücadele deneyimi olduğunu, bu konunun eğitim içinde yer alması gerektiğini belirtip, bu açıdan eğitimin eksik olduğunu söylüyorlardı. Eleştirileri dikkate alacağız ve önümüzdeki dönemde gerçekleştirilecek eğitim ve etkinliklerimize yansıtacağız.

Geri kalan arkadaşlarımızın eğitim hakkındaki düşünceleri olumluydu, bazıları süreyi kısa bulmuştu, ama genel olarak programı da, ortamı da  iyi bulduklarını belirtiyorlardı.

Katılanların hemen hemen tümüne yakını, bu tür eğitimlerin daha sık yapılması gerektiğini düşünüyorlardı. 49 katılımcımızdan 27'sinin ortak talebi ise aynı içerikte eğitimlerin şubelerde de yapılmasıydı. Böylece kadın üyelerimizin daha geniş bir bölümü eğitimden yararlanabilecekti.

Yine azımsanmayacak bir sayıda kadın arkadaşımız, şubelerde kadın komisyonu kurulması gerektiğini, kadınların yönetimlerde daha fazla olması gerektiğini söylüyordu. Bazı arkadaşlarımız, temsilci ve delege seçimlerinde kendilerini desteklememizi, bu taleplerini yönetime ulaştırmamızı istiyorlardı. Birkaç arkadaşımız ise temsilcilik seçimlerinde bir kadın kotası olması gerektiğini ifade ediyorlardı.

Arkadaşlarımız arasında, kadın servisi çalışanlarını fabrikalarında görmek isteyenler de vardı. Merkezdeki kadın çalışması yürütenlerle kendi aralarındaki bağın güçlendirilmesini isteyen pek çok arkadaşımız oldu. İletişimi eksik buluyorlar, doğrudan iletişim istiyorlardı.

Genel üye eğitimleri içinde de kadınlara ağırlık verilmesi gerektiğini belirten arkadaşlarımız şubelerin bu eğitimlere daha ziyade erkek üyeleri yolladığı yakınmasını dile getirdiler.

Kadın üyelerimizin sendikadan beklentilerini ise şu şekilde sıralamak mümkün, daha fazla kadın temsili, kadın eğitimi, kadın komisyonları istiyorlar. Bunun dışında özellikle bazı şubelere bağlı işyerlerinde kadınlara ait soyunma odalarının ve tuvaletlerin olmadığına dikkat çekerek, sendikanın bu konuda bir şeyler yapmasını istediler. Üretim giysilerinin ve çamaşırlarının kadın bedenlerine uygun olmadığını belirtip, bu konunun sendika tarafından gündeme getirilmesini isteyen kadın arkadaşlarımız da vardı.

Boşanmış, tek başına çocuk büyütmek zorunda kalan bazı kadın arkadaşlarımız ise sendikal yardım istiyorlardı.

Eğitim hakkında arkadaşlarımızın eleştirilerini yol gösterici buluyoruz. Sendika üyesi kadınlar arasında doğrudan iletişimin sağlanması için eğitime katılan arkadaşlar üzerinden bir kadın mail grubu oluşturduk.

Geçtiğimiz günlerde İstanbul'da gerçekleştirilen bir etkinliği gruba attığımızda, gruptan iki arkadaşımızdan olumlu yanıt aldık... Kadın ağı ilk iletişim görevini yerine getirmiş oldu, böylelikle. ■

 

(Kaynak: Petrol-İş Kadın Dergisi, Sayı 51, Haziran 2015)