Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO), son yıllardaki iş kazaları nedeniyle Türkiye'yi 25 ülkenin yer aldığı 'kısa liste'ye aldı.

Dün 4 Aralık Dünya Madenciler Günü'ydü.

Yabancı sermayeyi ülkenin çıkışı gibi gören ekonomistlerin yanı sıra, özelleştirme yoluyla ülkeye gelmeye çalışan sermayeyi öven köşe yazarlarına Başbakan Erdoğan’ın bir demeci bir başka renk kattı. Başbakan, kendisinin “ülkesini pazarlamakla mükellef” olduğunu söyledi. Pazarlama sözcüğünü ülkesinin “geleceğini iyi niyetle düşünen” bir Başbakan olarak kullandığını düşünüyorum. Sayın Başbakan’ın örnek verdiği ülkelerin ekonomik durumlarını ve yabancı sermaye paylarını da iyi irdelemek gerekli.

SON YARIM YÜZYILIN kafa karıştırıcı kavramlarından biri ''yabancı sermaye'' kavramı oldu. Hangi amaçla, nereye, nasıl geldiğine bakılmaksızın bir tartışmadır gidiyor: İyidir ya da kötüdür tartışması.

Perihan Mağden ekonomiyi yakından izlediğini söylemişti ama iktisadi bir konuda bildiğim kadarıyla ilk defa yazı yazdı. Bu yazısında Tüpraş işçilerinin şirketin özelleştirmesine karşı çıkmakla çocuklarının iş imkanlarını zora soktuklarını söylüyor.

Kanun No : 4817

Kabul Tarihi : 27.02.2003

Resmi Gazete Yayım Tarih ve Sayısı : 06.03.2003 / 25040

BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam ve Tanımlar

Ulusal bağımsızlığın ilk adımı 19 Mayıs'ta atıldığında amaç ülkenin kurtuluşuydu. Ancak, bu kurtuluş çok yönlüydü: Siyasal bağımsızlığın kazanılması; egemenliğin kaynağının halka indirilmesi; ekonomik bağımsızlık; eğitim, kültür ortamının çağdaşlaşması. Gerçek kurtuluş ve özgürleşme bunların birlikteliğiyle elde edilebilirdi.

İdeolojik kasılmanın ve cehaletin tavan yaptığı puslu siyaset ortamında tepki çekse de, doğrular yazılmalı. Yaygın bir uygulama olan özelleştirmeyi -Çin ve Rusya dâhil- yapmayan yok.