XIX. Genel Kurulda 3 görev değişikliği oldu; Genel Başkanlığa yeniden Cevdet Selvi ve Genel Sekreterliğe yeniden Münir Ceylan, Genel Mali Sekreterliğe Tekin Akın, Genel Teşkilatlanma Sekreterliğine Memet Çelik ve Genel Yönetim Sekreterliğine de Hüseyin Doğdu seçildi.

Sendikamız XIX. Genel Kurulu 24-26 Ekim 1986 tarihlerinde yapıldı. Petrol-İş 70 bine varan üyesi, 26 şubesi ve 2 temsilciliği ile ülkemiz ölçülerine göre büyük bir sendika olduğu kadar, 19. Genel Kurul'da gösterilen birlik ve örgütsel olgunluğu ile de dikkatleri çekti. XIX. Genel Kurulumuzda oybirliği ile kabul edilen Sonuç Bildirisi sendikamızın gelmiş olduğu ileri aşamayı ortaya koyan bir nitelikteydi.

1985 yılından itibaren işçi hareketi, darbenin etkilerinden sıyrılmaya ve tüm engellere rağmen yeniden canlanmaya başlar. Dönemin ilk önemli grevlerinden biri Petrol-iş'e bağlı Birleşik Alman Firması'nda gerçekleşir. Bu grev ekonomik taleplerden önce, iş güvencesini korumaya yönelik niteliğiyle özgün bir yere sahiptir. İşten çıkarmaların disiplin kurulu ve sendikanın onayı şartına bağlanmasıyla sendikal bir kazanım elde edilir.

3-4 Aralık tarihlerinde gerçekleştirilen XVIII. Genel Kurul 3-4 Aralık 1983'te toplandı. Genel Sekreter Adem Yılmaz ve Genel Teşkilatlanma Sekreteri Musa Kurt'un aday olmadıkları Genel Kurulda; Genel Başkanlığa yeniden Cevdet Selvi, Genel Sekreterliğe Münir Ceylan ve Genel Mali Sekreterliğe yeniden Münip Tepeci, Genel Teşkilatlanma Sekre¬terliğine Kadir Okur ve Genel Yönetim Sekreterliğine de İzzet Altuntaş seçildi.

1 Eylül 1983'te, tüzüğün yeni yasalara uygun olarak değiştirilmesi için Petrol-İş olağanüstü kongre yaptı. Sendikamızın uzun adı, örgütlenme alanımıza yasal olarak lastik sanayinin de girmesiyle; Türkiye Petrol, Kimya, Lastik İşçileri Sendikası oldu. Kısa adı yine Petrol-İş olarak kaldı.

Yürürlüğe giren 2821 ve 2822 sayılı Sendikalar, Toplu İş Sözleşemeleri Grev ve Lokavt Yasaları ile, daha önceki kısıtlı da olsa, çalışma yasalarında var olan yasal kazanımlar da yok edildi. İşçilerin sendikalaşmaları, toplu iş sözleşmeleri ve grev hakları aleyhine ağır yasaklar, yaptırımlar getirildi. Bu yasalar ve uygulamaları, işçilerin ve onların mücadele örgütü olan sendikaların her türlü hak ve özgürlüklerinin bir daha yeşermeyecek bir şekilde yok edilmesine yönelikti.

İleri sürülen 1982 Anayasa taslağına, sendikal hak ve özgürlüklere yer verilmediği, aksine bu temel hakların yasaklandığı, sendikalar başta olmak üzere tüm demokrasi güçlerince dile getirildi ve taslağın değiştirilmesi gerektiği ısrarla belirtildi. Bu kampanya içinde Petrol-İş de yerini aldı. Türk-İş'in 1982 Anayasa taslağının tamamen Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu TİSK'in istemleri doğrultusunda hazırlandığını, belgelerle kanıtlayan bir kitapçığı, Petrol-İş olarak da bastırılarak, üyelerimize, kamuoyuna ve basına dağıtıldı.

Genel Başkan Cevdet Selvi, kıdem tazminatlarının kısıtlanmasına karşı telefonla yaptığı basın açıklamasının 16 Eylül'de basında çıkması üzerine, aynı gün göz altına alındı ve 2 gün göz altında kaldı. Aynı gün Petrol-İş Genel Merkezi askeri görevliler ve siyasi polis tarafından arandı, pek çok evrak ve yayına el kondu ve kapısına mühür vuruldu. Fiilen kapatılan Sendikamız Genel Merkezi'nin kapsındaki mühür 3 ay sonra, 12.1.1981'de açıldı.

DİSK kapatılır ve birçok üyesi tutuklanır. Türk-iş kapatılmaz ancak, Türk-iş'e üye petrol-iş sendikasının kimi şubeleri kapatılır ve genel merkezine de üç ay süreyle mühür vurulur. Kapatılan şubelerden Gemlik Şubesi'nin bir daha açılması mümkün olamaz. Bazı şube başkanları tutuklanır. Petrol-iş üyesi yüzlerce işçi sıkıyönetim komutanlığının emriyle işten atılır ve tutuklanır...

Petrol-İş, 17. Genel Kurulu ile birlikte 30. Kuruluş Yıldönümünü kutlayacaktı, ancak "12 Eylül" geldi. 12 Eylül askeri darbesinin öncelikli hedefinin işçi sınıfı hareketini yok etmek olduğu kısa sürede ortaya çıktı. Darbenin ilk icraatları mücadeleci sendikaları kapatmak ya da baskı altına almak oldu.