Etiyopya'da Geçim Ücreti Sorunu

Etiyopya'da sendikalar için geçim ücretinin kazanılması ana hedeflerden biri. Bununla birlikte, ülkede sendikaların bu hedefe ulaşabilmek için kullanabileceği mekanizmalar, yani asgari ücreti öngören bir sistem ya da bir işkolu toplu pazarlık sistemi henüz oluşmuş değil.Addis Ababa'da 11-12 Nisan günlerinde IndustriALL Küresel Sendika'nın düzenlediği bir atölyede, tekstil, kimya, elektrik ve maden sektörlerinden sendikalar, ülkede kapsamlı ve etkin ücret belirleme mekanizmaları oluşturmak için atılması gereken ilk adımları görüşmek üzere bir araya geldi.Ulusal bir asgari ücret mekanizmasının ve işkolu ölçeğinde toplu pazarlığın Etiyopya açısından içereceği potansiyel avantajlar ve dezavantajlar üzerinde duruldu.

Sendikalar ulusal asgari ücreti, işverenlerin aşağı çekemeyeceği, yasaca belirlenmiş bir kıstas olarak görüyor. Ulusal asgari ücret hükümetin işçilerin koşullarını iyileştirme taahhüdü anlamına gelecek ve ayrıca vergi konusunda hesap vermeyi ve şeffaflığı sağlayacaktır.

Sistemin sakıncaları ise meblağın belirlenmesine işçilerin katılmaması, esneklik olmaması ve ücret artış oranının enflasyona ayak uydurmama olasılığıdır. Ekonomik performansı daha iyi durumda olanlar da dahil, işverenlerin asgari ücretin üzerinde ödeme yapmaya hazır olmaması gibi bir risk de vardır.

IndustriALL politika sorumlusu Jenny Holdcroft şöyle dedi:

“İşkolu toplu pazarlığının belli avantajları vardır, özellikle işçiler alınacak sonuçta söz hakkına sahiptir. Toplu sözleşmeler müzakereye dayandığı için kalite ve üretkenlik üzerinde olumlu bir etki yaratır. Sözleşmeleri yenileme olanağı vardır ve işkoluna özgü iş yükü, vasıf vb konular dikkate alınabilir. İşkolu pazarlığı sendikaların müzakere gücünün oluşmasına yardımcı olur.

Ne var ki böyle bir sistem yoksa, bu tür sözleşmeleri elde etmek zaman alacaktır ve sendikal gücü artırmak için çalışmak gerekir.”
Etiyopya'daki IndustriALL üyesi sendikalar bu tartışmayı sürdürme, ücret mekanizmaları oluşturmaya yönelik yeni adımlar atmak için konfederasyon ve ILO ile daha sıkı ilişkiler kurma konusunda anlaştı.
Bu arada sendikalar üyeleri için mücadeleye devam ediyor ve tek tek işverenlerle bağıtlanan toplu sözleşmelerle önemli ücret artışları elde ediliyor. Yine de sendikalar bu artışların işçilerin geçimini sağlamaya yetmediğini kabul ediyor.