Güneydoğu Asya'da Kadın Sendika Yöneticileri Haklarını Talep Ediyor

Kamboçya, Endonezya, Myanmar ve Filipinler'de IndustriALL Küresel Sendika üyesi örgütlerden 50 dolayında kadın yönetici, ülke sendikalarının her kademesinde kadın ve toplumsal cinsiyet yapılarını güçlendirmek ve her ülkede analığın korunmasını iyileştirmek için Kasım ayında bir araya geldi. Ülkelerin hepsinde, özellikle tekstil, hazır giyim, ayakkabı, deri ve elektronik sektörlerinde çok sayıda kadın işçi çalışıyor. 
24-25 Kasım günlerinde düzenlenen, “Çalışma Yaşamında Toplumsal Cinsiyet Eşitliğinin Sağlanması ve Analığın Korunması” konulu konferans, bölgedeki analığın korunması kampanyasının başlangıcını oluşturdu. Konferansta sunulan Kamboçya, Endonezya, Filipinler ve Myanmar'da analığın korunmasıyla ilgili bir araştırma, sistemlerdeki farklılıkları ve zayıf yönleri ortaya koyuyordu.
1.600 kadar kadını kapsayan araştırma, Kamboçya'da politika ve karar kademesinde kadınların temsilinin en azından yüzde 40 ve bazı yerlerde yüzde 90 düzeyinde olduğunu ortaya koyuyor. Ne var ki kadın işçilerin çalışma koşulları insana yakışır olmaktan uzak ve analığın korunması uluslararası standartların çok altında.
Endonezya'da birçok kadın günde dokuz saat ya da daha fazla, haftada ise altı gün çalışıyor. Yüzde 26 ise hep gece vardiyasına kalıyor. Kadınların yüzde yedisi gebelik nedeniyle istemeden bir başka göreve kaydırılmış. Yüzde 16'sı gebelik sırasında izin kullanamamış. Yüzde 23'üne ise işe döndükten sonra emzirme izni verilmemiş.
Araştırmaya göre, Myanmar'da, özellikle kadın ve toplumsal cinsiyet politikası bakımından işyerlerinde önemli sınırlamalar ve engeller var. Araştırma kapsamına giren işyerlerinin tamamına yakınında (yüzde 97) sözgelimi eğitim ve terfi olanakları yok. Görüşülen kadınların yüzde 94'ü kadınlara yönelik cinsel tacize ve şiddete karşı mücadeleyle ilgili politikalardan haberli değil.
Filipinler'de kadınların yüzde 85'i analık/doğum yardımlarından yararlanabilmiş ve doğum izninden sonra işe döndüğünde herhangi bir zorlukla karşılaşmamış. Ne var ki kadın taşeron işçilerinin durumu kötü. Gebelik halinde sözleşmeleri otomatik olarak sona eriyor. Kayıt dışı sektördeki ya da düzensiz istihdam statüsündeki kadınlar ise hiçbir analık yardımından yararlanamıyor.
Filipinler'de uygulanmakta olan analık hakları 1997'den kalma ve doğum izni süreleri bakımından öbür Güneydoğu Asya ülkelerinin gerisinde kalıyor.
Çalışma toplantısındaki katılımcılar, kadınların kendi ülkelerinde uygulayacağı somut bir eylem planı hazırladı. Katılımcılar, Analığın Korunmasıyla İlgili ILO Sözleşmesi'nin onaylanması ve sendikalarında toplumsal cinsiyet kotalarının uygulanması taleplerini yinelediler.