Geçen ay İran parlamentosunun önünde bini aşkın inşaat ve petrokimya işçisi hükümete karşı protesto eylemi düzenledi.
İnşaat işçileri, hükümetin sektördeki 400.000 işçinin sosyal güvenliğini sona erdirme ve yeni işçiler için ise sosyal güvenliği tümüyle kaldırma planına öfkeli. Plan uygulandığında müteahhitlerin kârları daha da artacak.
Ilam Petrokimya şirketinde işten atılan yüz kadar işçi 16 Kasım'da inşaat işçilerine katıldı. İşçilerin işe iadesine olanak sağlayan Çalışma Ofisi kararına rağmen, şirket işten attığı işçileri işe iade etmeyi reddediyor. İşçiler birikmiş alacaklarını da istiyorlar.
Ülkedeki bağımsız sendikalar, hükümetçe tanınmamış olmasına rağmen, işçilerin hakları için mücadeleye devam ediyor.
İran Metal İşçileri ve Teknisyenleri Sendikası'nın (UMMI) uluslararası alandaki temsilcilerinden Camşid Ahmadi, “İran'daki feci ekonomik durum ve rejimin politikaları, özellikle inşaat sektöründe işçilerin iş yasasının korumasından yararlanmasını engelliyor” diyor ve ekliyor: “Milyonlarca İranlı işçi ödenmeyen ücretler, işten atmalar ve diğer hak ihlalleri dolayısıyla işverenlerle uyuşmazlık yaşıyor.”
Protesto etmekle ciddi kişisel risk altında olmalarına rağmen, öfkeli işçiler, adalet talebiyle parlamentonun ve bakanlıkların önünde toplanıp protesto gösterileri düzenliyor.
Ahmadi şöyle diyor: “UMMI ve diğer bağımsız sendikalar, hak taleplerine yönelik bu protesto eylemlerinin örgütlenmesini sağlamak için ellerinden geleni yapıyor.”
Ne var ki, sendikaları güçlendirmek ve çalışma koşullarını iyileştirmek muazzam bir mücadele gerektiriyor ve UMMI bu nedenle Industriall Küresel Sendika'nın destek ve dayanışmasına önem veriyor. Ahmadi durumu şöyle özetliyor: “Sendikaların bütün işçilerin sözcülüğünü etkin bir şekilde yürütebilmesi için daha önümüzde uzun bir yol var.”