UNUTULMAZ GENEL BAŞKANIMIZ ZİYA HEPBİR'İ KAYBETTİK

1924 yılında İstanbul'da doğan Hepbir çocuk yaşta babasını kaybetti ve yoksul bir yetim olarak Darülacaze'de yetişti. 12 yaşlarında yazları fabrikalarda çalışma yaşamı başladı. 1948 yılında tanker şoförü olarak işe başladığı Sokoni Vakum petrol şirketinde sendikal mücadele ile tanıştı ve genç yaşta işyeri temsilcisi oldu. Ardından, o sıralarda yeni kurulmuş olan İstanbul Akaryakıt İşçileri Sendikası'na üye oldu ve bir süre sonra da sendikanın Ortaköy şube başkanı oldu. 1953 yılında yapılan genel kurulda ise genel başkanlığa seçildi. Çalıştığı ulusötesi petrol şirketinde yürüttüğü kararlı sendikal mücadele nedeniyle işten çıkartıldı, yürüttüğü hukuk mücadelesi ile işine geri dönmeyi başardı.

Türkiye'nin farklı bölgelerindeki yerel sendikaların birleşmesi ve işkolunda tek ve güçlü Petrol-İş sendikasının oluşması için yoğun bir çaba sergiledi. Böylece ülkenin ilk; milli tipte, merkezi, güçlü ve modern sendikalarından birinin ortaya çıkmasında başrolü oynadı. İstanbul Sosyal Siyaset Kürsüsünde, yurtdışında eğitimlere katıldı; her fırsatı, imkanı değerlendirerek kendisini sosyal siyaset, sendikacılık alanlarında yetiştirdi. 1950'ler sendikacı kuşağının parlak temsilcilerinden biri oldu. 1960'larda Petrol-İş'in; Berec, Petrol Ofisi, Batman Rafinerisi gibi önemli grevleri kamuoyuna da mâl ederek, büyük zorluklarla yürütmesini sağladı. 1967'de yaşadığı sağlık sorunları ve yürütülen grevlerdeki siyasi baskılar nedeniyle genel başkanlıktan ayrılmak durumunda kaldı.

Sadece kendi sendikasında değil sendikal harekette de önemli görevler üstlendi. 50'li yılların mücadeleci sendikal odağı İstanbul İşçi Sendikaları Birliği'nin yönetiminde bulundu. 1961'de sendikal hakların elde edilmesi için yapılan görkemli Saraçhane Mitinginin düzenleme komitesinde yer aldı. 1966'daki Paşabahçe Grevinde Hepbir sendikanını bütün olanaklarını seferber ederek, grev yürütme ve koordinasyon kurullarının başkanı olarak tarihsel bir sınıf dayanışması örneği gösterdi. 1970'li yıllarda İstanbul'da yürüttüğü Türk-İş Bölge Temsilciliği görevi sırasında birçok grev ve direnişe etkin destek sağladı, toplu sözleşmelerin imzalanmasında yardımcı oldu. Sendikacılık yaşamı sona erdikten sonra çeşitli kurumlarda üstlendiği idarecilik görevlerinde de toplumsal sorumluluk duygusuyla hareket etti; eğitime, engellilerin toplumsal yaşama katılma mücadelesine destek oldu.

Ziya Hepbir yaşamının son günlerine kadar sendikal mücadeleden kopmadı. Bir ağabey olarak bizlere yol gösterdi, fikirleriyle ve birikimiyle sendikal ideallere bağlılığımızı güçlendirdi. İlerleyen yaşına rağmen genel kurullarda, sendikal toplantılarda dimdik duruşuyla, gündeme dair dikkatli değerlendirmeleriyle, disiplinli tavrıyla bir sendikacı kuşağının yarattığı değerlerin taşıyıcısı oldu. Yıllar boyunca biriktirdiği belgelerle, araştırmacılarla ve bizlerle paylaştığı ve kayıtlara geçirilen tanıklıklarıyla emek tarihimizin sayfalarını aydınlattı. Uzun süredir yaşadığı ciddi sağlık sorunlarına karşın yaşama coşkusunu, sendikal gündeme olan ilgisini hiç kaybetmedi, bize olan desteğini hep sürdürdü.

Ziya Hepbir'i 5 Haziran 2012 Salı günü sonsuzluğa uğurlayacağız. Petrol-İş'in ve Türkiye işçi hareketinin unutulmaz önderlerinden, 1950'lerin özverili sendikacı kuşağının son temsilcilerinden, dürüst, davasına bağlı, cesur ve mücadeleci bu örnek sendikacıyı, bizlerin Ziya ağabeyini sevgi, saygı ve şükranla anıyoruz. Ailesinin, Petrol-İş'lilerin ve tüm işçi sınıfımızın başı sağolsun. Anısı mücadelemizde yaşayacaktır.

Saygılarımızla.

Petrol-İş Sendikası

Merkez Yönetim Kurulu

NOT: Ziya Hepbir için 5 Haziran Salı günü Petrol-İş Genel Merkezi önünde bir tören düzenlenecek, ardından Zincirlikuyu Mezarlığı'nda kılınacak ikindi namazından sonra Hepbir'in naaşı Zincirlikuyu Mezarlığı'nda toprağa verilecektir.