ILO dünyaya nasıl bakıyor?

Zaman zaman bu köşede IMF yayınlarına baş vurarak dünya ekonomisiyle ilgili gelişimleri, sorunları gözden geçiriyoruz. Ülke ekonomilerini karşılaştırmamıza imkân veren istatistiklerin birçoğunu da IMF’nin zengin veri tabanından sağlıyoruz.

Ne var ki, incelemelerimizde IMF’nin yorumlarıyla uzlaşmamız genellikle mümkün değildir. Strauss-Kahn’ın IMF’nin başına gelmesinden sonra bu kuruluşun “piyasa tutkunu” yobazlıkları belli ölçülerde revizyondan geçti; ama son tahlilde uzmanların geçmişten devralınan katı ideolojik tavırları başat kaldı.

IMF, Dünya Bankası, OECD ve AB Komisyonu, son otuz küsur yıl boyunca neoliberalizme uluslararası düzlemde geçerlilik, saygınlık ve işlerlik sağlamayı üstlenmiş olan uluslararası kurumlardır. Bunları kısmen dengeleyen iki uluslararası örgütten de söz edelim. Birincisi, Birleşmiş Milletler Ticaret ve Kalkınma Konferansı veya UNCTAD’dır. Özellikle her yıl yayımlanan Ticaret Ve Kalkınma Raporları, dünya ekonomisini gelişmekte olan ülkelerin sorunlarına yoğunlaşarak ve genellikle onların çıkarları açısından inceler, değerlendirir.

İkincisi ise, kuruluşu 1919’a uzanan ve ILO kısaltmasıyla bilinen Uluslararası Çalışma Örgütü’dür. İşçi, işveren ve devlet saçayağı üzerinde kurumsallaşmış olan ILO’nun uzmanları ve yöneticileri içinde fanatik neoliberaller azınlıktadır. Son yıllarda World of Work adı altında yayımlanan yıllık raporları, istihdam, işsizlik, ücretler, bölüşüm alanları üzerinde yoğunlaşır ve emek dünyasına ışık tutar. Örneğin, uluslararası krizi bu temalara ağırlık vererek inceleyen 2009 raporu, kapitalizmin içsel çelişkilerinin bunalımın oluşumuna ve gelişimine yaptığı katkılara eleştirel bir perspektifle ışık tutuyordu.

devamı için;