Küresel kurumlar istihdam yaratılmasını desteklemelidir

IndustriALL ve diğer küresel sendikalar IMF, Dünya Bankası ve G20'yi, istihdamı yıkıma uğratan ve eşitsizliği artıran kemer sıkma ve işgücü piyasasını kuralsızlaştırma politikalarını teşvik etmek yerine, sürdürülebilir büyümeyi ve istihdam yaratılmasını desteklemeye çağırıyor.

Sendikaların küresel finans kurumlarına eskisinden daha fazla ulaşma olanağı var. Bu olanağı, değişime yönelik sendikal gündemi enerjik bir şekilde savunmak için kullanıyoruz.

Sendikal hareketin talepleri beş önemli alana odaklanıyor:

• İstihdam – Küresel ekonomiyi krizden çıkarmak ve talep yaratmak için istihdam odaklı bir canlanmaya acil ihtiyaç var.

• İnsana yakışır çalışma – Artan eşitsizlikle toplu pazarlığın genişletilmesi suretiyle mücadele edilmeli, her ülkede bir sosyal koruma tabanı (alt sınırı) uygulanmalı, asgari ücretler artırılmalı ve güvencesiz çalışmaya son verilmelidir.

• Finansal düzenleme – Finans sektörünün yarattığı krizin yıkımından sonra bu sektörü kurallara bağlamak için yapılanlar yeterli değildi.

• Adil ve artan oranlı vergilendirme – Çokuluslu şirketler vergi paylarını adil bir şekilde ödemeye zorlanmalıdır, vergi cennetleri kaldırılmalıdır ve uluslararası bir finansal işlem vergisi uygulanmalıdır.

• İklim eylemi – Büyük felaketi önlemek için politik irade olmalıdır. Emisyonlar azaltılmalı, işçiler ve toplumlar açısından adil bir geçiş gerçekleştirilmelidir. Ölü bir gezegende çalışacak iş de yoktur.

Sendikalar G20'de, G20 ülkelerinden sendika yöneticileri ve küresel sendikaların temsilcilerinden oluşan L20 sendika zirvesi ile ana toplumsal aktörler olarak tanındı. Sendikalar şimdi dünyanın en büyük sanayileşmiş ve gelişmekte olan ülkelerini kapsayan bütün G20 toplantılarında G20 liderleriyle ikili toplantılar yapıyor.

G20'nin Meksika'daki Los Cabos Zirvesi'nde yayımlanan Haziran 2012 tarihli bildirgede (Los Cabos Zirvesi Bildirgesi) sendikaların etkisi göze çarpıyor. Bildirge 'insana yakışır çalışmanın ve kaliteli istihdamın yaratılması'nın desteklenmesini öngörüyor. Bu ise 'sendikal hakları, sosyal güvenliği ve insana yakışır geliri içeren istihdam' anlamına geliyor.

Uluslararası sendikal hareket, 2002'den beri, IMF ve Dünya Bankası'yla düzenli ve sistemli bir diyalog içinde. Bu ilişkilerde yapıcı, ama politikalar konusunda eleştirel bir yaklaşım söz konusu.

Sendikalar IMF'nin işgücü piyasasının kuralsızlaştırılması konusundaki tek tip reçeteci tutumuna özellikle eleştirel yaklaşıyor. Şubat 2013'te IMF ile yapılan son danışma toplantılarında, sendikalar, IMF'nın Avrupa ülkelerine yönelik politika önerilerine ağır bir eleştiri getirdiler. IMF sürekli olarak, her ülkeye, iş güvencesi sağlayan koruma mekanizmalarını ve sektörel toplu pazarlığı dağıtmaları tavsiyesinde bulunuyor. Oysa ülkelerin krizin üstesinden gelmek için uygulaması gereken başlıca önlemlerden biri budur. Bu tavsiye cari işlem açığı olan ülkelere de cari işlem fazlası olan ülkelere de ayırım gözetmeksizin uygulanageldi. Bu, olgulardan çok belli bir ideolojiye dayanan bir gündemin göstergesidir.

Bir başka kronik anlaşmazlık nedeni ise işgücü piyasasının daha fazla kuralsızlaştırılmasını haklı göstermek ve özendirmek için Dünya Bankası'nın Doing Business adlı raporunda İşçi İstihdamı Göstergesi'nin kullanılmasıdır. Sendikal hareketten gelen baskılar sonucunda, Dünya Bankası göstergeyi geri çekti. Bununla birlikte, göstergenin hâlâ Banka'nın politikasını etkilediği gözleniyor.

İşin olumlu yönü, Banka'nın 2013 Dünya Gelişme Raporu'nun istihdama ağırlık vermesinin, insana yakışır çalışmayı gelişme stratejilerinin merkezine yerleştirmesini kolaylaştıracak olmasıdır. Dünya Bankası'nın bütün projelerinin sendikal standartlar konusunda güvence içermesi yönünde bir ilerleme var.

IndustriALL, öbür küresel sendikalarla birlikte, G20, IMF ve Dünya Bankası üzerinde baskı kurmaya yönelik bütün politik etki kanallarını kullanmaya devam edecektir. Bu küresel kurumların herkese sosyal adalet güvencesi sağlayan politikalar geliştirmesi gerekiyor.