Her ülkenin (hem anamalcı devlette, hem de toplumcu devlette) kendine özgü bir ekonomi programı bulunmak zorundadır. Bir bütün olarak buna ulusal ekonomi programı diyebiliriz. Sürdürülebilir ekonomi için ulusal ekonomi programı kaçınılmaz bir koşuldur. 

“Ulusal İstihdam Stratejisi” belgesi, sessiz sedasız ekonomi gündemimize dahil oldu.

Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde düzenlenen “Ulusal İstihdam Stratejisi Sempozyumu’nda hükümetin esnek, güvencesiz ve ucuz çalıştırmayı meşrulaştırmak istediğine vurgu yapıldı ve stratejinin adının “Ulusal İstihdam” değil, “Ucuz İşgücü Stratejisi” olduğu belirtildi. Kocaeli Üniversitesi Öğretim Üyesi Doç. Dr. Aziz Çelik, “İşgücü Piyasasının Esnekleştirilmesi ve Güvencesizlik” başlıklı bir sunum yaptı. Çelik, çalışma hayatını bu kadar derinden etkileyecek bir stratejinin hazırlanışı sırasında sendikaların görüşlerinin dikkate alınmamasını eleştirdi.

Ulusal İstihdam Stratejisi (2012-2023) Taslağı'nın 2012 yılı hedefleri arasında kıdem tazminatı fonu kurulması, esnek çalışma biçimlerine ilişkin düzenlemeler, özel istihdam bürolarının geçici iş ilişkisi kurabilmesini sağlayan düzenlemelerin hayata geçirilmesi bulunuyor. 

Ordu Yardımlaşma Kurumu'nun (OYAK), Antalya'da düzenlediği "İş Ortakları Toplantısı"ndan kamuoyuna yansıyan haberler dünkü gazetelerin birinci sayfa manşetlerindeydi.

Öncelikle OYAKBANK'ın satışıyla bazı arkadaşlarımız konuyu yeniden gündeme getirdiler, OYAKBANK'ın satışını kendi tezlerini doğrulayan (bayram yaparcasına) kanıt olarak sundular ve şu görüşleri yinelediler:
 

Samsun'da Eti Bakır İşletmeleri'nde taşeron işçilerin üzerine düşerek ezen 300 tonluk tank kapağı değil, işçi güvenliğini düşürülmesi gereken 'yatırım maliyeti' olarak idrak eden 'devlet- asıl işve