Petrol-İş, kamuoyunda üyelerinin, işçilerin haklarına sahip çıkmada hak savaşımının her alanını soluksuz kullanması ile tanınır. Her olayda söyleyecek sözü, yapılacak eylemi vardır. İşçiler işyerlerinde, meydanlarda seslerini duyurarak hak savaşımında üzerlerine düşen eylemliliği bıkmadan, yılmadan sürdürürlerken siyasi iradeyi, medyayı, kamuoyunu uyarmaya yönelik yapılması gerekenler eksiksizdir.

Bölgenin 'en' güçlü rafinerisi, Türkiye'nin 'en' büyük sanayi kuruluşu, 'en' kârlı, 'en' çok vergiyi ödeyen.... 'En' ler sürüyor ve TÜPRAŞ pazarlık konusu dahi edilmeden, 3 yıllık cirosu kadar bir bedelle, hakkında türlü şaibeler olan yabancı bir şirketin ortak olduğu bir konsorsiyuma satılıyor. Daha doğrusu hediye ediliyor.

SEVGİLİ okuyucularım, devletin ve milletin tesisleri, ‘‘özelleştirme’’ adı altında birilerine ölmüş eşek fiyatına satılıyor.

Özelleştirme Yüksek Kurulu, TÜPRAŞ'ın satışını onayladı. Yıllık cirosu 13 milyar dolar olan TÜPRAŞ, Efremov Kautschuk - Zorlu ortaklığına hurda fiyatına, 1.3 milyar dolara satılıyor.

SEVGİLİ okuyucularım, Özelleştirme Yüksek Kurulu, TÜPRAŞ'ın satış işlemini onayladı. Vatana millete hayırlı uğurlu olsun diyeceğim ama dilim varmıyor.

Bu başlığı hatırlıyorsunuz değil mi? Ben de hatırlıyorum. Bu köşede aynı başlık altında bir yazı daha yazmıştım. Dün sabah gazeteleri açınca karşıma 'Tüpraş hissedarlarına' cümlesi ile başlayan ilan çıktı. 

Ankara 10. İdare Mahkemesi, Petrol-İş Sendikası'nın açtığı dava üzerine Petrol Ofisi'ndeki (POAŞ) borç ertelenmesinde yürütmenin durdurulmasına karar verdi. Bu karar ne anlama geliyor? İktidarın, kamu kuruluşlarını "babalar gibi" satamayacağı anlamına geliyor.